Անդրադարձ օգոստոսյան ֆլեշմոբին

• Առաջարկում են սովորողները
• Սովորողները ստուգաբանում են այն վայրերի անվանումները, որտեղ եղել են ամռան ընթացքում

Օգոստոսյան ֆլեշմոբի  առաջադրանքներից էին՝
1․ «Սան» բառին մեկ հնչյուն ավելացնելով ստացվում է «քսան»։ Գրի՛ր նմանատիպ այլ օրինակներ։

2․«Դանակ» բառից մի քանի քայլով կարող ենք ստանալ «վարազ» բառը՝ ամեն անգամ նախորդ բառի մեջ փոխելով մի տառ, օրինակ՝ դանակ-դարակ-վարակ-վարազ։ Ինքդ մտածիր նմանօրինակ առաջադրանք։

Սովորողներն արձագանքում են՝

1․Ակ-բակ, տառ-վտառ, կար-տկար, շատ-փշատ, գետ-տգետ, ակր-սակր տակ-կտակ, սուր-մսուր, ութ-թութ, արև-բարև, կար-նկար, շուն-աշուն, ող-փող, զատ-ազատ, արագ֊կարագ, որ֊որդ, ձոր, փոր, որձ, որս, նոր, աղ֊աղա, աղտ,թաղ, շաղ, բաղ, աղի, արտ֊մարտ, քարտ, իր – գիր, անձ – տանձ, աջ – քաջ, մուր – ամուր, թուր-թուրմ, ում-կում, լոր-կլոր, ծուխ-ածուխ, իրան-ծիրան նուշ-անուշ, լուր-բլուր։

2. «Տուն» բառից ստացիր «կոն» բառը
 «տառ»-ից՝ «բակ»
«սարդ»-ից՝ «վարկ»
«ծառ»-ից՝«բուռ»
«կով»-ից՝ «հավ»
«տառ»-ից՝«բեռ»
«սուր»-ից՝ «հեր»
«հաց»-ից՝ «կաթ»
«տուն»-ից՝ «բակ»
«ջուր»-ից՝ «մութ»
«վար»-ից՝ «վեհ»
 «փող»-ից՝ «լոր»
«նուռ»-ից՝ «բութ»
«կով»-ից՝ «հող»
«ճաշ»-ից՝ «խակ»
«պար»-ից՝ «սուր»
«ծով»-ից՝ «ծառ»
«բերք»-ից՝ «վարք»
«նուշ»-ից՝ «շիշ»
«սարդ»-ից՝ «բարձ»
«ծառ»-ից՝ «բեռ»
«մուգ»-ից՝ «մեկ»
«բոց»-ից՝ «բալ»
«վարս»-ից՝ «հարկ»։

Ըստ ֆլեշմոբյան վերջին առաջադրանքի՝ սովորողները ստուգաբանում են այն վայրերի անվանումները, որտեղ եղել են ամռան ընթացքում:

Ես գտնվում եմ Գյումրիում՝ Հայաստանի հայրաքաղաքում, և իմ ամառը անցկացնում եմ այստեղ։ Գյումրին ունեցել է շատ անուններ օրինակ՝ Կումայրի, Ալեքսանդրապոլ, Լենինական և այժմ կոչվում է Գյումրի։ Արդեն XIX դարի սկզբին Կումայրի գյուղի փոխարեն հիշատակվում է Գյումրին, որը ռուսական իշխան Ցիցիանովի առաջին Երևանյան արշավանքի ժամանակ՝ 1804թ. հունիսի 10-ին, գրավվել էր գեներալ Տուչկովի կողմից: Հայկական աղբյուրներում Գյումրին հիշատակվում է Գիւմրի, իսկ ռուսական աղբյուրներում Գումրի ձևերով: Քաղաքի նոր՝ Գյումրի անվան առաջացումն ու նշանակությունը մի շարք հակասական, երբեմն նաև անհավանական դատողությունների առիթ է տվել: Հովհաննես Խոջայանցի կարծիքով. «Գիւմրի բառը կրճատված է: Իրականում այն նշանակում է «Գումարի», որովհետև սա եղել է զօրաց գումարման տեղը Գագիկ արքայի ժամանակներում:

Անահիտ Տիգրանյան

Ես ամռան ընթացքում գնացել եմ Ստեփանավան մայրիկիս, հայրիկիս և մեր բարեկամների հետ։ Այնտեղ շատ գեղեցիկ բնություն էր։Մենք այնտեղից գնացել ենք Սանահին, Հաղպատ, Դենդրոպարկ, Լոռու բերդ, Մենձ էր, Վանաձոր, Ջրաշուշանների լիճ և Զառնի Պառնի։ Հիմա գիտեմ հետաքրքիր տեղեկություններ Ջրաշուշանների լճի և Զառնի Պառնիի մասին։ «Ջրաշուշանների լիճ» անվանումը առաջացել է նրանից, որ Հայաստանի միակ ջրամբարն է, որտեղ աճում են գեղեցիկ ջրաշուշաններ։
Զառնի Պառնի քարանձավներում թաքնվել են մարդիկ պատերազմի ժամանակ։ Գիտեմ, որ Զառնիում թաքնվել են աղքատները, իսկ Պառնիում՝ հարուստները։ «Զառնի» անվանումը առաջացել է Զարեհ թագավորի անունից, իսկ Պառնին՝ պարոններ (հարուստներ) բառից։

Մանե Սարգսյան

Դիլիջանը նախկինում մտել է Ելիզավետապոլի նահանգի Ղազախի գավառի մեջ և տարբեր ժամանակներում ունեցել է Դելիժան, Դելիջան, Դիլի, Դիլիջան Հին, Փոքր Տիլի, Տիլիճան անվանումները: Քաղաքային բնակավայր է դարձել 1938 թ-ին: Դիլիջան անվանումը համեմատաբար նոր ժամանակներում է հիշատակվում, թեպետ անհնար է նրա ծագումը վերջնականապես պարզաբանել: Ոմանք նրա ծագումը կապում են ադրբեջաներեն «դելի-խենթ» և «ջան-հոգի, սիրտ» բառերի հետ, իսկ ոմանք էլ կապում են Դիլիջան կոչվող իշխանի անվան հետ: Ըստ ժողովրդական ստուգաբանության՝ «Դիլի ջանը» նշանակում է «քաղցր լեզու»:
Մեկ այլ տարբերակի համաձայն քաղաքի անվանումը կապում են Դիլի անունով մի մարդու հետ, որին գայլերը հոշոտել են անտառում, և նրան որոնող հարազատները երկար ժամանակ ձայնարկել են «Դիլի ջան»։

                                                                                              Ռուսլան Հովսեթյան

Դիլիջանի տարածքը հնում մտել է Մեծ Հայքի Այրարատ նահանգի Վարաժնունիք գավառի մեջ։ Ենթադրվում է, որ այն պատմական Հովքն է, որը Արշակունիների ամառանոցն ու որսատեղին էր: Ասում են՝ տարիներ առաջ Դիլիջանի խիտ անտառներում ապրել է մի հովիվ, որը սիրահարվել է իշխանավորի դստերը: Իշխանը իմանալով այս մասին` հրամայել է Դիլիջանի խիտ անտառներում այնպես կորցնել հովվին, որ այլևս ոչ ոք չգտնի: Իսկ հովվի մայրը օր ու գիշեր դառնացած փնտրել է որդուն՝ «Դի-լի՜, ջան… Դի-լի՜, Դի-լի՜ ջան» կանչելով: Ըստ մեկ այլ վարկածի՝ «դիլի ջան» նշանակում է «քաղցր լեզու», և տեղացիների անուշ բարբառի պատճառով տեղանքին տվել են Դիլիջան անվանումը:

Արեն Աբրահամյան

Ես ամռանը եղել եմ Սևանա լճում։ Երբ վանեցիները գաղթել և վերաբնակվել են Սևանի ափերին, տեղի ցուրտ ու դաժան ձմեռը նրանց հիշեցրել է իրենց երկրի մեղմ ու տաք կլիման և դառնորեն կանչել են. «Սև Վան եկավ մեր գլխին, սև Վան»: Այդպես էլ լճի անունը մնում է Սևան:

Արսեն Գրիգորյան